Het is al bijna twee weken geleden dat Diederik en ik terugkwamen van een 11-daagse wandeling door de Cordillera Huayhuash. Ik moest het even laten bezinken voordat ik er een post over kon schrijven. Nog steeds heb ik wat moeite om het goed samen te vatten. Dus ga ik jullie er dag voor dag in meenemen. Maar eerst: wat is het Huayhuash Circuit en wat hebben we nou precies gedaan?
Het circuit is een 8- tot 12-daagse rondwandeling door de Cordillera Huayhuash in Peru. Wij kozen voor een 11-daagse variant. Er zijn zes toppen van meer dan 6000 meter hoogte. De tocht wordt beschouwd als een van de mooiste bergtochten ter wereld.
Vorig jaar sjouwden Diederik en ik met eigen kampeerspullen en genoeg eten voor 9 dagen, door Torres del Paine in Chili. We weten dus hoe het voelt om met bepakking te lopen. Maar om dit 11 dagen te moeten doen – op hoogte – leek ons wel erg zwaar. Dus trakteerden we onszelf op een georganiseerde tocht, inclusief pakezels, kok en gids. Wat zijn we blij geweest met deze beslissing!
De dag voordat de eigenlijke tocht begon, hadden we een introductiewandeling. Hier maakten we kennis met onze gids en de rest van de groep. We liepen naar het Wilcacocha meer, vlakbij Huaraz. Na de wandeling volgde een etentje, verzorgd door de kok die ook mee ging met de 11-daagse tocht. Hij maakte een traditioneel Peruaans gerecht genaamd Pachamanca. Eerst worden stenen heet gemaakt, waartussen vlees, aardappelen en groenten worden gelegd, wat vervolgens allemaal in de aarde begraven wordt en na een uur. gegaard en wel, weer wordt opgegraven. Daarbij werd ons Pisco Sour geserveerd, het nationale drankje van Peru. Allemaal een super leuke manier om met elkaar kennis te maken natuurlijk. Daarna gingen we snel naar ons hostel en naar bed. Er wachtten ons 11 spannende dagen!
Dag 1
De eerste dag worden we rond acht uur opgehaald bij ons hostel en rijden we in vijf uur naar het startpunt, waar we ook kamperen. Na een lekkere lunch klimmen we omhoog naar ons eerste uitzichtpunt. De komende dagen zullen we nog veel mooiere vergezichten zien, maar voor nu zijn we positief verrast en behoorlijk onder de indruk. We kamperen deze nacht op 4100 meter.
Dag 2
‘s Ochtends worden we om zes uur wakker gemaakt met een kop cocathee en een bakje warm water om onze handen en gezicht mee te wassen. Diederik en ik hebben allebei niet heel goed geslapen. We moeten nog wat wennen aan de kou en zijn nog niet helemaal gewend aan de slaapzak (waarvan het best een kunst is om die op een juiste manier te gebruiken). De komende nachten zullen we overigens steeds beter slapen.
We zijn allemaal blij verrast met het ontbijt: warme pap, broodjes, veel ei, pannenkoeken, thee, koffie en chocolademelk. We stoppen ons goed vol. En we zijn allemaal vol verwachting voor onze eerste echte dag.
We weten al dat we nagenoeg elke dag zullen starten met een steile klim en een bergpas – om vervolgens al dan niet steil weer naar beneden te gaan. Tussendoor zijn er genoeg pauzes bij mooie bergmeren en vergezichten. De eerste dag is een vrij korte dag: nog voor de lunch zijn we bij de camping aangekomen. De camping ligt bij een riviertje met een fantastische berg op de achtergrond.
Na de lunch lopen we naar een meertje, waar we snackjes eten en wegdoezelen onder het heerlijke zonnetje.
Dag 3
De vorige twee dagen is gebleken dat niet iedereen van onze groep het even makkelijk heeft met de hoogte en de steile beklimmingen en afdalingen. Daarom krijgen we een keuze: we kunnen het makkelijkere ezelpaadje nemen naar de volgende camping, of we kunnen een extra beklimming maken voor een schitterend uitzicht over drie meren. Gelukkig hoeven we niet als groep te beslissen en voor Diederik en mij is het een no-brainer: natuurlijk willen we dat extra topje beklimmen!
Onderweg komen we minstens een tiental Condors tegen, die rakelings over ons hoofd scheren. Soms horen we ze zelfs nog eerder dan dat we ze zien.
Als we de top bereiken en veel foto’s gemaakt hebben krijgen we een heerlijke lunch, waarna we aan een steile afdaling beginnen, waarbij we ons aan strohalmen moeten vasthouden om niet naar beden te glijden.
Weer bij de camping aankomen, zijn de anderen, die het ezelpaadje hebben genomen, er al. De camping is wederom spectaculair gelegen. Het is ietwat bewolkt als we aankomen, maar zodra de zon ondergaat trekken de wolken weg. Het is bijna volle maan, waardoor de witte bergstoppen opgelicht worden. We zien ook onze eerste vallende ster. Diederik haalt zijn camera erbij en schiet een aantal schitterende nachtfoto’s!
Dag 4
Dag 4 is absoluut de meest spectaculaire dag tot dusver. Wanneer we uit het kamp vertrekken is de lucht helemaal blauw en zien we de pieken van de bergen weerspiegelen in het meer.
We zullen vandaag langs dezelfde drie meren lopen die wij gisteren al vanaf het uitkijkpunt zagen liggen. Onze eerste stop is bij het eerste meer. Wij zijn enorm onder de indruk!
Er wacht nog veel meer moois voor deze dag. Na een enorm steile klim van ongeveer een uur (waarbij we ons wederom gelukkig prijzen dat we niet met zware tassen al onze spullen zelf moeten sjouwen) komen we bij een adembenemend uitzicht over drie meren, met een dramatische achtergrond van bergen, pieken en gletsjers.
Omdat Diederik en ik tot de snellere wandelaars behoren van onze groep, spenderen we meer dan een uur op dit uitzichtpunt terwijl we wachten op de anderen. Toch moeten zij mij daar alsnog bijna wegslepen. Het is zó mooi. Ik heb moeite om afscheid te nemen en blijf maar achterom kijken. Gevoelsmatig moet ik mijzelf letterlijk losscheuren van het uitzicht – en eigenlijk lukt dat niet zo goed.
Gelukkig zijn de mooie vergezichten niet voorbij. We moeten nog een stukje omhoog naar de bergpas. Ook daar is het fantastisch. Vervolgens is het nog 3 uur lopen naar de camping. Deze uren kruipen voorbij. We zijn moe. En erg opgelucht als we eindelijk aankomen. Vanaf nu zijn de campings hoger gelegen: tussen de 4300 en 4400 meter. Dat merken we ook goed aan de kou!
Dag 5
Dag 5 is een dag waar we allemaal naar uit hebben gekeken. De hot springs! De wandeling er naartoe is mooi. Maar ook wat koud en winderig.
Na vier uur zien we de hot springs liggen en dit geeft ons genoeg energie voor het laatste stukje! Na de lunch kunnen we niet snel genoeg het warme water inspringen! Er zijn drie hot springs. In de eerste kan je jezelf met zeep wassen, om vervolgens -helemaal schoon – naar één van de andere twee hot springs te gaan. De lokale familie die de hot springs beheert, verkoopt er koude cola en bier. Voor Diederik was dit het beste gedeelte: relaxen in het warme water, onder het genot van een koude cola.
Deze avond is er de meteorietenregen waar we allemaal op hebben gewacht. We zijn allemaal van plan om dit fenomeen, badend in de hot springs, te bekijken. Maar als we na het avondeten buiten staan en het -5 is en het hard waait, durft niemand meer! We gaan vroeg naar bed en niemand van ons heeft ook maar 1 vallende ster gezien…
Dag 6
We hebben een zware dag voor de boeg: de eerste pas van +5000 meter. De klim begint koud: de zon is nog niet over de bergen uitgekomen en we starten de wandeling goed ingepakt in onze donsjassen, mutsen en handschoenen. Zodra de zon echter begint te schijnen worden we warm en stoppen we om alle lagen uit te doen. Als we op de top aankomen wordt ons de adem benomen door het fantastische uitzicht. Overigens wordt ons de adem ook benomen door de harde wind! We schuilen achter de enige rots die er is, terwijl we op de anderen wachten.
Daarna wacht ons een steile en glibberige afdeling waarbij ik niet de enige ben die af en toe wegglijdt. Aangekomen bij de tent wacht ons nog een optionele wandeling naar een meer. Diederik en ik zijn als enigen geïnteresseerd. De rest wil liever uitrusten. Their loss…
Die avond zien we een schitterende zonsondergang.
Dag 7
Vandaag is wederom een fantastische dag! Een steile klim omhoog brengt ons voor de tweede dag op rij hoger dan 5000 meter. Terwijl we hijgend de laatste stapjes omhoog zetten, zien we de pieken boven de bergpas uitkomen. Met elke stap worden de pieken beter zichtbaar. En als we dan eindelijk boven zijn staan we joelend van enthousiasme op de op de bergpas. Joelend, omdat het zo mooi is. En dat de klim zo zwaar was, is al helemaal vergeten als je er bent. Wauw, wauw en wauw.
Dit keer hoef ik niet op pijnlijke wijze mijn rug te keren naar het uitzichtpunt. Als we naar beneden lopen blijft het schitterend. Anders, maar wel heel mooi. We lopen naar een meer, dat we eerst nog van boven bekijken, maar waar we uiteindelijk helemaal naartoe lopen en waar we onze vermoeide voeten in het water laten glijden.
Dag 8
Deze dag is wandelen optioneel: we kunnen een piekje beklimmen of we kunnen uitrusten. Uiteraard kiezen Diederik en ik voor het eerste. En man, wat is dit een zware dag. Voor mij absoluut de zwaarste. Ook mentaal is het af en toe een gevecht want ‘Ik had ook gewoon op de camping kunnen blijven’. Dit is voor ons de derde dag dat we hoger dan 5000 meter klimmen. En wat zijn we trots op onszelf!
Een intrigerende piek die we deze dag beter bekijken is de Siula Grande – onderwerp van het boek en de documentaire Touching the Void. Hierin wordt het waargebeurde verhaal over een klimdrama verteld, dat zich afspeelt bij deze piek. Ik heb het boek nog niet gelezen, maar ik maak een mentale notitie om dit te doen, zodra we terug zijn van onze trek. En even flash forward: inmiddels hebben Diederik en ik de documentaire gezien – wat indrukwekkend!
Siula Grande 
Siula Grande
Dag 9
De wandeling van vandaag is heel anders dan die van de vorige dagen. We dalen eerst vier uur lang geleidelijk af naar een dorpje. We zien watervallen, bloemen, vee, en komen mensen tegen die in en nabij het dorpje wonen. Bewoners van de Cordillera Huayhuash regio leven ongelooflijk afgezonderd; Huaraz is voor de meesten een busrit van meer dan acht uur verwijderd.
Aangekomen in het dorpje kunnen we voor 5 soles (iets meer dan een euro) een warme douche nemen – iets wat we enorm verwelkomen!
Na de lunch moeten we weer 800 meter omhoog. Ieder op zijn eigen tempo. Diederik en ik zijn nog net op tijd bij de tent om de laatste zonnestralen mee te pikken. De rest arriveert ruim een uur later. Wat zijn we blij dat onze wandeltrainingen zich uitbetalen!
Dag 10
We ontbijten met wat stevige pannenkoeken. Dit is de laatste volle dag van de hike. Diederik en ik voelen de vermoeidheid van de afgelopen dagen in onze benen en ik begin steeds meer last van mijn knieën te krijgen. Toch weerhoudt dit ons er niet van om ook het laatste optionele topje mee te pakken, en niet – zoals de meeste anderen – het makkelijkere ezelpaadje te nemen. Het extra topje is niet zozeer zwaar door de extra klim (een paar honderd meter) maar vooral door de steile afdaling die daarop volgt. Maar zoals alles met deze tocht: het is het helemaal waard.
De laatste camping is wederom schitterend. Maar ook wordt duidelijk dat men wat vermoeider is. Eén van onze wandelgenoten valt languit in de modder en bij Diederik scheelde het niet veel of hij was vooruit het ijskoude water ingevallen. We overleven het toch allemaal. Deze laatste relaxte namiddag spenderen we in het zonnetje voor onze tent.
Dag 11
De gesprekken bij het ontbijt gaan deze laatste ochtend vooral over de warme douches en comfortabele bedden die ons in Huaraz wachten. Voor mij is het gevoel dubbel. Ik heb enorm genoten van de tocht en diep in mijn hart ben ik niet klaar voor een afscheid van de bergen. Tegelijkertijd voel ik dat mijn lichaam rust nodig heeft.
We moeten deze dag nog één bergpas over. Op de bergpas aangekomen schieten we wat laatste groepsfoto’s en beginnen we met de afdeling. Aan de temperatuur merken we dat we snel lager komen: het wordt warmer en warmer.
Als we eenmaal op het eindpunt aankomen, begint iedereen elkaar uitgelaten te feliciteren. Diederik en ik houden ons wat afzijdig. Ja, we voelen ons blij en trots, Het was goed geweest en voor nu is het ook genoeg. We zijn moe en hebben rust nodig. Maar het was ook zo mooi en ik was zo gelukkig in de bergen. Zo intens gelukkig bij alle mooie vergezichten. De high’s die ik daarbij voel, die zijn nu afgelopen. En dat doet ook echt een beetje pijn….
3 reacties
Wauw, wat een prachtige foto’s en wat mooi om jullie ervaringen van dag tot dag te kunnen lezen.
Bertine! Your pictures are amazing, I loved them!!! I do hope we meet each other again!!! You are a very sweet girl! <3
[…] wat intensieve dingen gedaan, en dan doel ik met name op de meerdaagse wandeltochten in Ecuador, Peru en Nepal. Daarnaast heb ik soms een zwembad opgezocht. De laatste twee maanden hebben we echter […]